hüsnü aşk..

doğum yerim ve yaşadığım kentin dışında

en çok üzerimde emeği olan ve yaşadığım ve yaşattığım efulim sevgilimsin

ilkin seni 1986’nın sisli puslu bir mayıs ayında tanıdım

bu satırları yazarken de aynı sisli puslu ve çiseli hava hâkim

o kadar şirindin ki seni uzaktan sevmelere bile kıyamazdım

hırçın karadeniz'e doğru inen zümrüt yeşili salkım saçak yamaçlarınla efsunlamıştın beni

işçi olarak başladığım mesleğimin ilk görev yeri olmasının da önemi vardır bu efsunlanmada

***

eski yolun üzerindeki asırlık çınarların verdiği ilkyaz kadar sonbaharın o muhteşem görüntüsü yapraksızken de heybetli duruşlarıyla birer abide olsalar da çaktırmadan ve de hunharca göz göre göre kesilişleri

zaten kendi dar ufkuna göre karar verdin mi olay bitiyor

-şunu asalım! bunu keselim!

kim bilir kaç kuşun konduğu dalları kaç karganın da yuvası görmezden gelindi tarumar edildi?

önemli mi?

***

iki adımda inilen sahilinin verdiği serinlik ve uzakların yakınlık duygusu kadar da karadeniz'in sendeki akşamüzeri renk cümbüşü içindeki yansıması

sahil yolunun geçirilmesiyle trabzon’da olduğu gibi dilerim ki daha da öteye kaçırılmaz deniz

***

dünyada nadide örneği olan sarıçamın adıyla müsemma çamburnu sahiline kadar inen denizle buluşması

sanki dağların o nezih yalnızlıklarının kokusunu paylaşmak istercesine insanlara taşıması

gerçi orayı da kışın çıkan bir yangınla yok edip tatil köyü yaptık!

yöreye mahsus dere taşları ve kestane kerestesinden yapılan yöresel cumbalı evleri

geçmiş tarihin unutulan arka sayfaları gibi serenderleri

***

manahoz deresi’nden sana doğru kaç kez efullendim bilemezsin

her seferinde de en az üç dal cigarama mal oldu bu efkârlı bakışma

memişağa konağı’nı onarım cinayetinden önce hakir ve bakir halinin görmüş olmanın kıvancı da içimde saklı

adını buraya eklemeyi gereksiz gördüğüm köyündeki ahşap ceviz camiinin o muhteşem işlemeleri de unutulacak gibi değil ki içimde

illa da çağın vebası olan betona teslim olma hastalığı yüzünden yanı başına gecekondu misali kondurulan beton cami

***

iki dere arasına (manahoz ve kestel) sıkışmış iki ya da üç katlı evlerinle koruyamadık ne yazık ki seni

taş evlerinin yerini apartımanların! aldığını gördükçe ah! edip inlemekte ruhum

gerçi neresi kirlenmedi ki?

her bölge her köşe nasibini aldı ‘almayanın nikâhına zararı var’ misali bu talanlı yağmadan

***

ilk müdürümün olanca nezihliğiyle kızdığı kişiye bile

şekerim neden böyle yapıyorsun? sözleri de dün gibi hâlâ kulaklarımda yankılanmakta

sonrasında da yaşadığım kentin bir numarasının sana verilmiş olması da rastlantısal olmasını da yadsıyamam

iyi ki o sen olmuşsun diye de içten içe sevinmedim desem yalan olur

seninleyken aldığım kararların her biri olumlu etkiler bıraktı ömrü yaşamımda

***

el sanatları sözkonusu olduğunda sürmene bıçağı ustalığına hiç kimse eline su dökemeyeceği gerçeği

hele ki ‘çift oluklu sürmene kaması’ teknolojiyle birleştiğinde jilet gibi keskin olması da takdire şayan

belki de o zamanlardan başladı bendeki bu metale ve el sanatlarına düşkünlük hastalığı

en ucuzundan en pahalısına kadar da edinme duygusu

geçmiş yıllarda salıpazarı kurulduğunda dört bir yanı kaplarken pazarcılar

alım gücü ve üretim azalınca üçte bire inmiş olması da ülkemizin utanılacak gerçeği

susalım-susuyoruz neylersin?

***

sonrasında kader ağlarını örüp epey bir zaman senden kaldım uzakta

sense her bahar yaşadın zifin ve komar çiçekleri gibi efil efil dudakta

en meşhur türküsünde dediği gibi;

'oy benim sevdiceğum da

olur mu boyle keder

of sürmene yaylasi da

on beş doktora bedel...'